best wel ingrijpend allemaal 😔

😔het pakt mij harder dan het van buiten lijkt ( van binnen in mn koppie ) .... 

de renovatie / verbouwing.....

alles wat ik afgelopen jaren heb opgebouwd, verzameld en / of gemaakt hebm word nu plotsklaps weer grotendeelds teniet gedaan... 

ik kan ook niet vooruit, en stilstand is achteruitgang, overgeleverd aan de grillen van de woningcorperatie, en de uitvoerder... slopen en goede spullen weggooien of veel te goedkoop weer vd hand doen, bruek, schade, eerder gedane investeringen... allemaal zinloos....

en ik was zo trots dat mensen van her en der overal uit het land en zelfs ver daar buiten mijn DwaalHuisje / Leefmuseum kwamen / komen bezoeken, enkel en aleen al voor de "ervaring"

 en nu ? nu schaam ik me, voor de puin en troep die deze hele toestand met zich meebrengt... de aannemer zegt "het komt allemaal goed. we helpen je wel"...."het word beter dan het was".. "alles wat je moet afbreken gaan we naar de renovatie weer (beter) terugbouwen"...nix op papier. uiteraard...

ik moet er maar vetrouwen in (blijven) houden, en ondanks dat heb ik toch echt wel het gevoel dat ik er weer helemaal alleen voor sta..."vertrouwen hebben", jep vertrouwen is goed, zekerheid is beter...

afgelopen vrijdag trok ik het echt niet meer, ik heb ook weer een brief gekregen dat ik voor woensdag as 2 meter voor mn gevels alles vrij moet maken. hoe dan ? ook mn pergola weer afbreken ? mn kunstkoe ? lijkenkist ? hoe dan ? en tot nu toe gaat get nog maar enkel over de buitenkant van mijn DwaalHuis.....

deze elende gaat 1.5 jaar duren...dus komende zomer, tijdens de Dutch Design Week en de Atelier riyte enz enz zit ik in de puin en kan mn foortuintje en achtertuintje enz niet gebruiken, en het dak gaat er (letterlijk ) ook nog af, asbest etc... en nieuwe kozijnen, mn Vincent van Goch kamer die ik vorig jaar gebouwd heb, moet ik ook weer gaan slopen... 

bah....soms zie ik het echt niet meer zitten, zinloos gedoe...

gelukkig kan ik hier savonds de deur nog achter me dicht trekken en naar mijn meissie gaan, en soms lukt het mij zelfs om de stress en de zooi van hier thuis niet in mijn hoofd mee te nemen naar haar..